Olamaz mı? Olabilir.

Hayat bazen garip oyunlar oynar ve sonrasında o kadar eğlenir ki gülmekten yerlere yatar. 15 milyonun içinde 15 milyon aramak! Bu ne ki?
Aklın takıldığı şu son Eylül günleri ve akşamlarında... Şakır şakır yağmur yağarken, elinde siyah şemsiyesiyle "Sonbahar Pelerinli Kız" sahnede. Evet, kahverengi... Bir toka ile saçlarını tutturmuş -her zamanki "Siz İspanyol musunuz?"dan-. İçten içe kendini Mavi Peri'nin Storybrooke versiyonunun daha çirkini gibi hissediyor. Kahve Perisi...
 Havanın verdiği karamsarlığı saymazsak...
Yağmur süzülüyor gökyüzünden. Yolda sakin sakin yürürken... Gözlerini kocaman açarak şaşkın bir bakışa şaşkın bir bakış atıyor: "Burada mı?" O gözleri nerede görse tanır. Her şey saniyelik... Arkasına dönüp bakıyor. Seslenmesine rağmen sesi ona geri dönüyor. Fakat önemli değil, umulmayan anda karşılaşmalar sevindirici... Geçmiş, şimdi film şeridi... Düşüncelere, hayallere...
Tesadüfler siyaha beyaz gününüzde gökkuşağı oluşturabilir. Havanın kalbinizdeki karamsarlığı sis gibi çevrenize dağılır. Ve biraz müzik, ışık yaymak... Dalgalanan ruhun aniden çarşaf gibi olup kıyıya vurması... Hayatla beraber, kahkaha atmak... Herkese iyilik... Hayatın dolu tarafı, yeniden... Soğuk deniz havasını iliklerinize kadar çekebilir, sararmış yaprakların içinde dans edebilirsiniz. Tünellerden geçerken çığlık atıp, ayaklarınız olduğunu unutuncaya kadar gezebilirsiniz. Kalbinizi bırakıp kaçabilir ya da kalpleri sökebilirsiniz. Huzur denilen kelime her küçük ayrıntıdadır. Kütüphane kadar sessiz, motorun çıkardığı dalga köpürtmesi kadar eşsiz... Bul bulabilirsen!

Her şey çok güzel olacak, her şey o kadar güzel olacak ki... Sadece bizi gülümsetecek olaylara ihtiyacımız var, o olaylar da bulunuyor. Hepsi bu.

Kendi kendime spoiler vermişim. Güler misin, güler misin?

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Olası Sevgiliyle Yapılabilecek Olası Aktiviteler Listesi.

1-) Shot Yarışı (Çay ile de shot atarım hayatım sen üzülme.) 2-) Bungee Jumping (İşte bu tırsınç çünkü bende yükseklik korkusu var. Olmasa da olur.) 3-) Paten (Özellikle sahil kenarıysa.) 4-) Pişti Oynamak (Ben kazanırım) 5-) Lunapark (Gondol - Ranger - Rocket, Vuhuuuuu.) 6-) Salıncak Yarışı (Kapışalım mı?) 7-) Okey (İki kişi daha bulmak gerek bir de benim yüzümden kaybedersek kızmak yok.) 8-) Uçurtma Uçurmak 9-) Gülhane'de Kitap Okumak (Lalelerin arasında...) 10-) Kitap Fuarlarına Gitmek (Ben = Kitap, seni bilemem.) 11-) Dans Etmek (Salsa kursuna beraber gidebiliriz mesela.) 12-) Piknik (Kek yaparım.) 13-) Sinemaya Gitmek (Bir sen, bir ben öderiz. Ayda 2-3 kez.) 14-) Lades Oynamak (Ben kaybederim.) 15-) Yiyebildiğin Kadar Ye Pizza'ya Gitmek (Yuh hayvan benim pizzamı da mı yedin demek yok) 16-) Sahile İnmek (Vaktimiz oldukça, bolca.) 17-) Deniz Kabuğu ve Taş Toplamak (Koleksiyon yapıyorum.) 18-) Saklambaç Oynamak (Bu bir aile geleneğidir, bu ara canlandırılmayı...
Devamı

Yeşil Başlıklı Kız ve Cenever

Bana "Yeşil Başlıklı Kız'ın Ceneveri olmalı" diyen arkadaşıma. Ve, Cenever'e... İnsanlar, Yeşil Başlıklı Kız'ın ailesine alışveriş yaptığından bahsederler. Yeşil Başlıklı Kız çıkar yollara, o market senin bu market de senin üçüncü market de bizden hediye dolaşır durur. Bahçelievler'deki şu minik semtin kahramanıdır o. Herkesten farklı olduğu için ona insan gözüyle bakmazlar. Pelerinini üstüne çeker, kimseyle konuşmadan alışverişini yapar. Pelerinini takmadığı zamanlar, tanıyamazlar onu. Yine böyle bir günde, yine ailesi için alışverişe çıkmış. Pelerinini geçirmiş sırtına, gözleri de yeşil olaymış iyiymiş. Neyse, hikaye bu değil. Bim'e gitmiş önce, yoğurt almış. Kasiyer ona para üstünün rakamını bile söylememiş. Yeşil Başlıklı'nın en sevdiği de buymuş ya zaten. Pek konuşmasına gerek kalmıyormuş, pelerinli iken. Oradan çıkmış, bir hediyelik eşya mağazasına girmiş, oradan Kiler'e, sonra da eve gidecekmiş. Kiler'e vardığında duraksamış. Ala...
Devamı

İlk adım, ilk okul, ilk öpücük... Bir ilk!

Yaşam çizgimizde bazı ilkler vardır. İlk adım, ilk okul, ilk öpücük... Bugün size bir ilkimden bahsedeceğim. Hayır, hayır! Öpücük değil. Evet hınzır hınzır gülüyorum şuan. Biraz geriye gidelim mi, ne dersiniz? Yıl 2008. Küçük bir elf kızı Seviye Belirleme Sınavı denilen meretin ilk deneklerinden. Sınava deliler gibi çalışmış! Hayali ne mi? Ablasının okuduğu yerde okumak: Çapa Anadolu Öğretmen Lisesi. Sınavdan çıktı, huzurlu... Dershanede 390-400'leri gören biri olarak içten içe umutsuz. Daha yükseleceğine imkan vermiyor. Yükselemedi de zaten. 393 puan ile kaldı, bırak Çapa'yı o güzelim puanla İstanbul'da hiçbir Anadolu Lisesi tutturamadı. Hayatının ilk sınavıydı ve o geçemedi. Bakırköy'de küçük bir düz liseye kaydını yaptırdı. Küçük elf kızı yeni arkadaşlar da edinemedi. Bir kaltağın yüzünden on birinci sınıfa kadar dışlandı, alay konusu oldu. Sonra da bir açıldı tam açıldı diyeceğim ama açılamadan üniversite sınavı... Kızımız çok heyecanlı değil, büyük bir ciddiyetle...
Devamı