İçimdeki 'Fırtınalar' dan......

Kendime ait o biricik dünyamda birden özlem büyüdü.. Hala, o duyguyla savaş veriyordum.. Ve yine yardıma ihtiyacım vardı.. İsim odasına daldığımda karşımda tek kişi gördüm her seferinde.. İçimdeki dipsiz uçuruma adını fısıldadım.. Sesimi duyman, tanıman gerekliydi ama sen ne duydun ne tanıdın..! Şaşırttın beni.. Bu sefer haykırarak söyledim seni sonsuzluğa.. Görmüştüm ama görmedin beni.. Hatta duymadın bile.. Farkına varamadın hala değerinin belkide..? Üçüncüye söyleme zahmetine katlanmadım.. Ama kırıldım bir kere sana.. Ben farkına varmadan gözyaşlarım usulca paramparça yüreğime damlamaya başladı.. Belki beni iyileştirecek olan o damlalar diye düşündüm.. Ama kalbimdeki acıyı arttırmaktan başka işe yaramadılar.. Büyük öfke bulutu sardı bir an dört yanımı.. İçimdeki seni öldürmek istedim.. Kendimi o dipsiz uçurumdan attım.. Ölmedin, ölmedim.. Sonsuzlukta süzülmeye başladım.. Hafiften rüzgar esti birden.. İçimdeki ateşi az da olsa dindiren, uykuya dalmamı, herşeyi unutmamı sağlayacak sakin bir rüzgar ve.. Birkaç dakika içinde masallar diyarındayım.. Sanki gölgen beni rüyalarıma kadar takip etmiş.. Uyanmak istemedim yinede.. Ama esen rüzgarın kendisi kadar soğuk ihaneti uyanmamı sağladı bir anda.. İçimdeki ateş büyüdükçe büyümüş.. Ben hayallerimleyken minnet duyduğum esinti yüzünden..! Ağlayan gözlerimi sımsıkı yumdum, sadece uyumak istiyordum..! Aniden hayat kolları arasına aldı beni.. Ve senin, sıcacık, sevgi dolu gözlerine bıraktı.. İşte o zaman dilim kendini zor tutuyordu, sana, seni sevdiğimi söylemek için.. Şu cümle dilimin ucuna kadar gelmişken sadece adını fısıldamakla yetindim.. Gülümseyerek cevap verdin.. Daha fazla direnemedi aklım devam eden bu savaşa.. Ama biliyordum ki savaşın sebebi bendim.. Yanındayken de seni özlüyordum çünkü.. Ve gözlerim gözlerine son kez değmişti.. Sonsuza dek kapalı kalacaklardı.. Ölmüştüm.. Ölmüştün..

Birden.. Bir sesle irkildim.. Denizde dalgalar çoğalmış ve kayalıklara sertçe vuruyordu.. O zaman anladım.. Birincisi.. Her an baştan aşağı ıslanabilirdim.. (Ki ıslandım :)) İkincisi.. Dalmıştım.. Çevremde olup biteni unutup içimdeki fırtınanın uğultusuna kulak vermiştim.. Üçüncüsü yani sonuncusu ise.. Ben ölmemiştim.. Sen de.. Biz, defalarca, içimizdeki sevgiyi büyütmek için birbirimizi öldürmeye çalışmıştık sadece.. Ben başarılı olmuştum.. Deliler gibi seviyordum seni.. Acaba sen..?

( 2 Temmuz 2010 / Yalova / 05.45 )

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Olası Sevgiliyle Yapılabilecek Olası Aktiviteler Listesi.

Ben Sana Nasıl Uyduysam...

İlk adım, ilk okul, ilk öpücük... Bir ilk!