Mecnun İle Mi Leyla?
Paralel evren dediğimiz şu garip yerde, Leyla düşer çöllere Mecnun yerine... Seraplar alır götürür Leyla'yı uçsuz bucaksız İstanbul'un içine.. Kupkuru bir kız değildir Leyla, bu evrende. Değildir gözleri ela, kaşları yay biçiminde. Bildiğin Leyla'dır o, Mecnun'u arar durur. Aklı bir karış havadadır, güzelliği destan değildir dillere. Dolaşıp durur İstanbul sokaklarında, şarkılar söyleye söyleye. Bir lale görür, takar kumral saç tellerine. Gelen geçen bakar "kimdir bu, neyin nesidir" diye... O ise hala gezer dans ede, dans ede... Leyla'dır bu, Lale Devri'ne de gider, istediği her diyara da...
İşte, hayal ettiğini görür, yalnızlık çöllerinde. Bir tek O'nu hayal edemez, yüce varlıkları hayal edemez ve Mecnun'u hayal edemez... O neye aşıktır bilinmez. Aşık mıdır, o da bilinmez. Hayal eder yıldızları, yıldızların arasında bir yıldız olur... Parlar, insanlara içtenlikle. Sevecen bir kızdır Leyla, sevmez kötülüğü. Ama anlamaz insanlar, onun yıldız olmadığını. Arkadaş bulmak ümidiyle parlar başka yıldızlara. Belki yıldızlar söyleyecektir ona Mecnun'un yerini. Ne yazıktır ki, diğer yıldızlar onun Leyla olduğunu ve hiçbirinin Mecnun'u tanımadığını bilir. Üzülerek söndürürler ışıklarını Leyla'ya karşı... Sabah Yıldızı olur Leyla, bir umutla Güneş'e selam verir, gün ağarırken. Bilmez, anlamaz ki Güneş tepeden görür aşkları, yol gösteremez ona.
Yine hayallerine döner, Kaf Dağı'na çıkar prenses olarak. Hal bu ya, karşılaşır büyülü bir bülbülle. Bülbül öter Leyla dinler, Leyla söyler bülbül eşlik eder. Ama bülbülün kaderinde yoktur Leyla, kapar kötü kartal bülbülü, götürür uzaklara....
Leyla için herşey seraptır, rüyadır. Uyanamaz rüyadan, kim uyanabilmiş zaten aşkın rüyasından? Bu aslında ne bir hikayedir, ne edebiyattır. Bu Leyla'dır. Ve Mecnun'u kayıptır....
(29. Ağustos 2012, 16:56 - Arşiv)
İşte, hayal ettiğini görür, yalnızlık çöllerinde. Bir tek O'nu hayal edemez, yüce varlıkları hayal edemez ve Mecnun'u hayal edemez... O neye aşıktır bilinmez. Aşık mıdır, o da bilinmez. Hayal eder yıldızları, yıldızların arasında bir yıldız olur... Parlar, insanlara içtenlikle. Sevecen bir kızdır Leyla, sevmez kötülüğü. Ama anlamaz insanlar, onun yıldız olmadığını. Arkadaş bulmak ümidiyle parlar başka yıldızlara. Belki yıldızlar söyleyecektir ona Mecnun'un yerini. Ne yazıktır ki, diğer yıldızlar onun Leyla olduğunu ve hiçbirinin Mecnun'u tanımadığını bilir. Üzülerek söndürürler ışıklarını Leyla'ya karşı... Sabah Yıldızı olur Leyla, bir umutla Güneş'e selam verir, gün ağarırken. Bilmez, anlamaz ki Güneş tepeden görür aşkları, yol gösteremez ona.
Yine hayallerine döner, Kaf Dağı'na çıkar prenses olarak. Hal bu ya, karşılaşır büyülü bir bülbülle. Bülbül öter Leyla dinler, Leyla söyler bülbül eşlik eder. Ama bülbülün kaderinde yoktur Leyla, kapar kötü kartal bülbülü, götürür uzaklara....
Leyla için herşey seraptır, rüyadır. Uyanamaz rüyadan, kim uyanabilmiş zaten aşkın rüyasından? Bu aslında ne bir hikayedir, ne edebiyattır. Bu Leyla'dır. Ve Mecnun'u kayıptır....
(29. Ağustos 2012, 16:56 - Arşiv)
Yorumlar