Hüzünlü Sessizliğin Sinsice Gülümsemesi Gibi..

Üzgünüm.. Ben, gerçekten çok üzgünüm.. Öyle çok isterdim ki bir kere bile "Merhaba" diyebilmeyi.. Fakat hep kaçtım, kaçtım.. Kendimden korkuyordum aslında.. Bir de çevredeki kıskanç, dedikoducu, iftiracı ve bir o kadarda ikiyüzlü o topluluktan.. Soğukkanlı olmalıydım, hata yapamazdım.. Bir büyük hataya daha tahammül edemezdim.. İstesem yaptığım yanlışları düzeltebilirdim -ki düzeltmeye çalıştım.. Ama ben kimim ki kim bana inanacak.. Kendini zeki sanan insanlara inanmak bazı kimseciklerin işlerine geliyor tabii -bir yalana inanmak..

Gözlerine cümlelerimle cevap vermek isterdim.. Ama yapamadım, yapamazdım.. Kendimi tehlikeye atabilirdim ama seni.. Asla.. Benimle arkadaş olduğunda -dost değil arkadaş- çevredeki o kimseciklerin sana -tuhaf görünen aslında sade bir kişiliğe sahip olan, sessiz ve oldukça çalışkan gözüken biriyle nasıl arkadaş olabildiğini merak ederek- garip garip bakacaklarını tahmin ediyordum.. Dahası sen tahmin etmiştin ve benden olabildiğince uzak durmaya çalıştın.. Belki bu konuda sadece kendini düşünmüştün, yinede sana bir teşekkür borçluyum..
Belki binlerce teşekkür..

Ama şunu belirtmek isterim bir arkadaşın hainliği ve küçük, kurnaz iftirası olmasaydı belki şuanda iki dosttuk.. Zaten sadece çok iyi bir dost istiyordum o zamanlarda....
Ve içlerinden özellikle seni seçmiştim.. Farklıydın.. Çok farklıydın.. Sessizliğinin altındaki canavarı açık açık görebiliyordum -yada göremiyordum.. (:
Ben seni, sen olarak, -o zamanlarda- bir dost olarak görmeye çalıştım.. Sen beni kim ve nasıl biri olarak görmeye çalıştın acep..? Neyse, artık bir önemi yok.. Anladım ki o zamanlar bir hiçi dost edinmek için çabalamışım.. Belkide önemi vardır.. Kim bilir...?

Şimdi aklımı kurcalayan iki soru var.. Neden ve niye?
Kalbim dostluk ötesindeki kapının arkasına bakıyor.. Kapıyı koruyan mesafe hala sabit..Neden? Dostluğumuzun varlığından bile rahatsız oluyoruz.. Niye?
O zaman yürek nasıl cesaret buluyor dostluğun kapısının arkasına bakıyor..?

Not..: Bu yazı hayallerden bir (ç)alıntıdır..

Dip Not..: Teşekkür ederim..

Diplerden Bir Not Daha..: Bir Dost.. (:

[ 20.45 / Home.. ]

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Olası Sevgiliyle Yapılabilecek Olası Aktiviteler Listesi.

1-) Shot Yarışı (Çay ile de shot atarım hayatım sen üzülme.) 2-) Bungee Jumping (İşte bu tırsınç çünkü bende yükseklik korkusu var. Olmasa da olur.) 3-) Paten (Özellikle sahil kenarıysa.) 4-) Pişti Oynamak (Ben kazanırım) 5-) Lunapark (Gondol - Ranger - Rocket, Vuhuuuuu.) 6-) Salıncak Yarışı (Kapışalım mı?) 7-) Okey (İki kişi daha bulmak gerek bir de benim yüzümden kaybedersek kızmak yok.) 8-) Uçurtma Uçurmak 9-) Gülhane'de Kitap Okumak (Lalelerin arasında...) 10-) Kitap Fuarlarına Gitmek (Ben = Kitap, seni bilemem.) 11-) Dans Etmek (Salsa kursuna beraber gidebiliriz mesela.) 12-) Piknik (Kek yaparım.) 13-) Sinemaya Gitmek (Bir sen, bir ben öderiz. Ayda 2-3 kez.) 14-) Lades Oynamak (Ben kaybederim.) 15-) Yiyebildiğin Kadar Ye Pizza'ya Gitmek (Yuh hayvan benim pizzamı da mı yedin demek yok) 16-) Sahile İnmek (Vaktimiz oldukça, bolca.) 17-) Deniz Kabuğu ve Taş Toplamak (Koleksiyon yapıyorum.) 18-) Saklambaç Oynamak (Bu bir aile geleneğidir, bu ara canlandırılmayı...
Devamı

Ben Sana Nasıl Uyduysam...

Resim
Aşkı reddetme sebebim aşka çok inanmamamdır. Ben sevdiğim insanı seveyim, o beni sevmese de olur. Zaten sevse de yüz kere desin, inandıramaz. Bir elime ayı, bir elime güneşi koysa yine içimde inanmayan ufacık bir nokta olurdu herhalde. En azından ben sevgimden eminim, biliyorum. Nereden bileceğim karşımdaki beni gerçekten seviyor mu, yoksa sadece canı mı sıkılıyor? Bu yüzden genelde imkansıza oynarım. Zoru severim. Dönüp bakmaz çünkü. Hakkındaki her şeyi öğrenmek isterim baksa. Bakmasa da öğrenirim gerçi ama. Genelde erkekler kolaya kaçmayı sever, bu yüzden ben tam evet diyecekken "Ooof bunaldım artık seviyoruz da ne oluyor dönüp bakmıyor bakarsa da canıma mı susadım sanki ne soğuk bi kız. Daha çabuk evet diyeni, daha güzeli aha şuna bak sarışın daha yeni gelmiş hayır hayır sakın benim az evvel vazgeçtiğim kızın yanına oturma of ya hay ben böyle işin..." diyerek tam topuk kaçış. Veya kızları çok saf sanıyorlar. Akıllı olan kız aynı oltaya bir kere takılır. Sevgi oltası atan o...
Devamı

İlk adım, ilk okul, ilk öpücük... Bir ilk!

Yaşam çizgimizde bazı ilkler vardır. İlk adım, ilk okul, ilk öpücük... Bugün size bir ilkimden bahsedeceğim. Hayır, hayır! Öpücük değil. Evet hınzır hınzır gülüyorum şuan. Biraz geriye gidelim mi, ne dersiniz? Yıl 2008. Küçük bir elf kızı Seviye Belirleme Sınavı denilen meretin ilk deneklerinden. Sınava deliler gibi çalışmış! Hayali ne mi? Ablasının okuduğu yerde okumak: Çapa Anadolu Öğretmen Lisesi. Sınavdan çıktı, huzurlu... Dershanede 390-400'leri gören biri olarak içten içe umutsuz. Daha yükseleceğine imkan vermiyor. Yükselemedi de zaten. 393 puan ile kaldı, bırak Çapa'yı o güzelim puanla İstanbul'da hiçbir Anadolu Lisesi tutturamadı. Hayatının ilk sınavıydı ve o geçemedi. Bakırköy'de küçük bir düz liseye kaydını yaptırdı. Küçük elf kızı yeni arkadaşlar da edinemedi. Bir kaltağın yüzünden on birinci sınıfa kadar dışlandı, alay konusu oldu. Sonra da bir açıldı tam açıldı diyeceğim ama açılamadan üniversite sınavı... Kızımız çok heyecanlı değil, büyük bir ciddiyetle...
Devamı